Renovatie liften gebouwd vóór 1958: werk aan de winkel!

april 2020
Liften die dateren van vóór 1958 moeten gemoderniseerd worden. De deadline nadert met rasse schreden.

Lees hier het meest recente blogbericht (2021) i.v.m. de renovatie van historische liften.

 

Versoepeling op de wet

Het Koninklijk Besluit van 9 maart 2003 dat verplichte modernisering van liften op basis van hun installatiedatum oplegt, werd al enkele keren gewijzigd. Zo werd de termijn tussen de risico-analyse op 15 jaar gebracht en men verlengde sommige van de deadlines.

De oude liften kregen het meeste tijd om zich in regel te stellen met de wetgeving. Het gaat hier veelal om oude liften met een vouwhek en een open schacht. Dat is slechts 1,5% van het totaal aantal liften in ons land. De installaties van na 1958 gaven over het algemeen weinig problemen met betrekking tot modernisering.

Volgens het FOD Economie zullen er verder geen versoepelingen meer doorgevoerd worden voor liften van vóór 1958. Deze overheidsdienst kijkt er zelf op toe dat het KB, dat vertrekt vanuit bepaalde veiligheidsstandaarden, wordt nageleefd. Het KB biedt zelf geen alternatieve oplossingen aan, die zullen dus moeten uitgewerkt worden door de liftconstructeurs en, indien nodig, door de studiebureau’s die zulke werken begeleiden.

De mede-eigenaars langs hun kant zullen, voor zover dit nog niet het geval is, duidelijke afspraken moeten maken omtrent timing en financiering.

 

Gebrek aan technische kennis.

De Externe Diensten voor Technische Controles (EDTC’s) bepalen of er werkelijke risico’s zijn bij niet afwijkend en zorgvuldig gebruik van de lift. Eigenaars en beheerders moeten dan ook kunnen vertrouwen op de technische analyse van de EDTC’s. Ze zijn immers mogelijk aansprakelijk voor ongevallen en zich er zeer goed van bewust dat hun liften de veiligheidsnormen moeten halen.

Bij de opmaak van de risico-analyse van oude liften wordt soms vastgesteld dat minder gespecialiseerde keuringsorganismen een gebrek aan technische kennis hebben en vaak worden de VME’s geconfronteerd met onderling afwijkende risico-analyses.

Er is bij liftbouwers ook een nijpend tekort aan technisch geschoold personeel dat vertrouwd is met de werking van de oude liften van vóór 1958.

 

Rol van de eigenaars-verenigingen.

De renovatie van heel oude liften zorgt voor bijzonder veel discussie bij de mede-eigenaars, omdat de voorgestelde moderniseringswerken vaak veel kosten met zich meebrengen.Ook omdat, in sommige gevallen, het esthetische- en karaktervolle uitzicht quasi volledig verloren gaat.

Sommige eigenaars-verenigingen pleiten daarom voor een ander soort risico-analyse voor oude liften. Dat kan bijvoorbeeld met de zogenaamde Kinney-methode, waarmee risico’s ingeschat worden naar waarschijnlijkheid, blootstelling en ernst. Maar deze methode is niet zonder discussie en het blijft voorlopig onwaarschijnlijk dat de overheid een dergelijke keuringsmethode zal valideren.

Het zijn dus de liften-bouwers die voor bruikbare, esthetische en betaalbare oplossingen moeten zorgen.