De zogenaamde Eco-designverordening legt sinds 2015 verplichtingen op voor verwarmingsketels. Sinds 26-09-2018 zijn de normen nog strenger geworden. Hoe zit dat?
Wat zegt de Eco-designverordening?
Norm – condensatieketel.
Sinds 26-09-2015 legt de Eco-designverordening de verplichting op dat verwarmingsketels die bij de fabrikant de deur uit gaan, een bepaald rendement moeten hebben. Daarbij is een condensatieketel in principe de minimumnorm.
Uitzondering voor appartementen.
Er was één belangrijke uitzondering op deze regel: zijn er verschillende centrale verwarmingsketels aangesloten op één schoorsteen, dan waren er nog ‘atmosferische ketels‘ (het zgn. type B1) mogelijk.
Weer wat strenger.
Sinds 26-09-2018 zijn de spelregels weer strenger voor verwarmingsketels die op de markt komen. De norm van de uitstoot van stikstofoxide (zgn. N0x) is sinds dan strenger. Daardoor zullen er, eens de voorraad uitgeput is, nog weinig of geen ‘B1-ketels’ te koop zijn die voldoen aan de strengere eisen. Ook voor reserveonderdelen gelden strengere normen zodat een reparatie moeilijker wordt. We mogen verwachten dat weinig of geen fabrikanten hierin nog gaan investeren.
Gevolg als eigenaar van appartement?
Eén gemeenschappelijke ketel?
Is er één gemeenschappelijke ketel in het gebouw, dan is er weinig discussie mogelijk. Is die defect dan moet de nieuwe ketel een condensatieketel zijn of een gelijkaardige milieuvriendelijke oplossing. Dat was al enkele jaren zo.
Ieder heeft zijn eigen ketel?
In appartementsgebouwen waar ieder zijn ketel heeft die aangesloten is op een gemeenschappelijke schoorsteen, stelt zich mogelijk nu wel een probleem. Is één van de verwarmingsketels defect, dan vindt de mede-eigenaar binnenkort wellicht geen atmosferische ketel (type B1) meer. Hij is dan verplicht om over te schakelen op een condensatieketel.
Dat heeft mogelijk gevolgen voor iedereen.
Op zich zijn de ketels ‘privatief’ en is het aan iedere mede-eigenaar om een beslissing te nemen over de ketel die hij wil. Dikwijls ligt het echter ingewikkelder omdat de gemeenschappelijke schoorsteen aangepast moet worden aan een condensatieketel. In sommige gebouwen kan dit enkel als iedereen tegelijk mee overschakelt.
Goed om te weten.
Ook technisch gezien heeft het voordelen als iedereen mee overschakelt. Dat geeft meer veiligheid (minder CO-risico) en minder koude buitenlucht.
Tip.
Als syndicus stellen wij voor om een beschrijving te maken van de schouwen en eventuele vrije technische ruimtes. Op basis daarvan kan een studie gemaakt worden van de aanbevolen werken en de kostprijs.
Niet iedereen wil mee?
Zo een gezamenlijke schouwrenovatie is soms een heel ingrijpende hernieuwing. Is de koker in goede staat en voldoende groot voor verschillende afvoerkanalen, dan bestaat er nog een tussenoplossing waarbij degenen die niet direct mee willen, minder moeten betalen.
Hoe gaat dat dan?
De defecte toestellen én de toestellen van de eigenaars die dit wensen, worden vervangen. Deze eigenaars investeren dan in een condensatieketel en de aanpassing van de schouw, zodat zij later ook kunnen omschakelen naar een condensatieketel. Op dat moment moet de schouw nog nauwelijks aangepast worden.
De normen voor nieuwe verwarmingsketels zijn nog strenger sinds 26-09-2018. Dat heeft vooral gevolgen voor appartementsgebouwen waar individuele verwarmingsketels op één schoorsteen aangesloten zijn. Wij als syndicus gaan na hoe de schoorsteen het best omgebouwd wordt en tegen welke kostprijs.